Niet lang geleden zat ik aan bij een diner. Het gezelschap was verdeeld over drie tafels, en wij waren uitverkoren om bij twee excentrieke Britten plaats te nemen. De heren, volgens sommige aanwezigen latente relnichten, deden hun uiterste best om indruk op ons te maken, en dan met name op de vrouwelijke schonen. Dat leidde soms tot hilarisch overdreven volgen van etiquette. Maar naast dat ook bijzondere gesprekken en uitspraken. Dat ging van het kennen van de pianist van het Ritz in Londen (Edgar, ofzo, die ook nog met Sinatra had opgetreden), tot het verklaren dat slavernij het beste was dat de Afrikanen ooit was overkomen (zie maar, ze proberen nu allemaal in onveilige bootjes naar ons toe te komen, terwijl wij dat vroeger gewoon georganiseerd voor ze deden). Interessant vond ik de constatering dat het met die ‘Global Warming’ allemaal wel meeviel. Het was namelijk alllang wetenschappelijk aangetoond dat er helemaal geen sprake was van een door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde. En dat was waar ik het interessant begon te vinden.

De heren hadden namelijk een punt. Waar het gaat om de opwarming van de aarde is elk standpunt inmiddels wel bewezen door een of meerdere wetenschappers. Ook al staan bepaalde standpunten recht tegenover elkaar. Hoe kan je als leek nog weten wat wel en wat niet waar is. Mijn punt is, dat je dat niet kan. Je kan alleen maar aan een (groep) van de wetenschappelijke bewijsvoeringen het meeste geloof hechten, omdat die uitleg jou het beste past of op jou het meest geloofwaardig overkomt. Zolang je het zelf niet hebt onderzocht, of in de gebruikte onderzoeksmethoden, weet je niets zeker. Je hebt alleen maar een beeld bij wat het meest waarschijnlijk is. Dat geeft ook niet, als je je dat maar beseft. En dat is nou wat veel mensen niet doen. Die schermen met wetenschappelijk bewijs alsof het de enig geldende waarheid is, en zijn doof voor andere opvattingen, ook al worden die ook ondersteund door wetenschappelijk bewijs. Volgens mij zijn het juist de tegengeluiden geweest die voortuitgang mogelijk hebben gemaakt. Niet dat tegengeluiden nou per definitie altijd waar zijn, in dit geval denk ik persoonlijk zelfs van niet, maar zonder tegengeluiden hadden we nu nog steeds ‘geweten’ dat de aarde plat was. De wetenschap, en misschien zelfs wel onze hele vooruitgang en beschaving, is gebaseerd op het systeem van thesen en anti-thesen.

Toen ik niet veel later in een gesprek verzeild raakte waarin wederom de opwarming van de aarde aan bod kwam, vertelde ik dan ook dat er mensen waren die daar nog niet zo zeker van waren. Nou, dat was in de betreffende groep, met name bij een van de dames, toch echt iets dat regelrecht het verkeerde keelgat inschoot. Eraan voorbij gaande dat het niet mijn mening was, maar dat ik slechts stelde dat er mensen waren die daar, gebaseerd op wetenschappelijk bewijs, aan twijfelden, werd ik als weinig intelligent terzijde geschoven. Wat wist ik daar nou van?! De dame in kwestie woonde namelijk samen met een wetenschapper, en die wist het toch zeker wel! Het leek alsof ik zojuist had beweerd dat de aarde om de zon draait.